Wonderoplossing
Het epicentrum van deze droom, is dus zo’n 15 minute city.
(Deel 1 hiervan kunt u hier lezen.)
Da’s dus een zone waarbinnen ‘alles dat iemand nodig heeft’ aanwezig is binnen een menselijke Utopia 25, op wandelafstand van ca. 15 minuten.
Vroeger ontstond zulke zone op een natuurlijke (vrije) manier, en dat had toen de hele modieuze naam: dorpskern of dorp.
Maar tijden veranderen. De term dorp, wordt vervangen door meer trendy namen, een “superblock” of “smart city” waarbij je vrijheid om uit je liefelijke dorpje te gaan, wordt beknot.
Al is ook dat iets, dat men pas achteraf zal doen, niet meteen. Het excuus “Maar u hebt toch alles dat u nodig hebt binnen uw zone?” zal dan snel de nieuwe versie worden van de dooddoener die wordt gebruikt bij de totale surveillance staat met “Wie niets te verbergen heeft, heeft toch niets te vrezen?”.
Vroeger kon je altijd zomaar uit een dorp vertrekken, zonder nadelige gevolgen. Jongeren die al gauw uitgekeken waren op hun geboortedorp, ruilden het in voor de stad.
De verkeerssituatie is er vooral op gericht auto’s zo veel mogelijk buiten te houden en grote, groene voetgangers (en fiets) zones te creëren op de vroegere rijbanen. (Opnieuw de stad aanleggen is er niet bij, men hergebruikt wat er is).
Bij een 15-minutenstad is de vroegere dorpssituatie anders.
De opzet is duidelijk om verplaatsingen als iets kwaadaardigs te bestempelen.
De vraag is ook, of er na enkele decennia ook nog veel verschil zal zitten tussen de verschillende zones. Als elke stad een paar kleine dorpen wordt, is vluchten uit een dorp, niets meer dan een kleine verandering van het decor.
Verplaatsen wordt iets vies. Iets dat de limieten van de planeet niet aan kan.
Transport in het algemeen, blijf nog meer dan anders nodig in dit geval, iets waar men geen oplossing voor aanreikt (een dorp, een 15 minute city, een grootstad, … het moet allemaal op een of andere manier voorzien worden van goederen). 1
Volgens deze visie is iemand die passief in een lounge zetel gemaakt van afval zit met een laptop, moreel superieur aan iemand die een verplaatsing van 50 kilometer maakt.
Da’s vrij verwerpelijk, ook als je dan schone lucht zou kunnen inademen, om dat met je vrijheid te bekopen en de ziel van een stad te vernielen.
Even verwerpelijk ook, dan de huidige situatie trouwens, waar vele mensen steeds om taxatie redenen zich naar andere steden moeten verplaatsen, teneinde nog te mògen gaan werken.
Deze 15 minute cities, lijken ook vrij desolaat. Aan de reacties op de “Superblocks” in Barcelona 2 te merken, zijn ze ook eentonig, saai en komen ze vaak onveilig over ‘s avonds.
Ondanks dat er beweging is, en spelende kinderen overdag, druipt de doelloosheid er langst alle kanten af. Hoeveel cappuccino’s en vegetarische shoarma’s kan je ook aan elkaar blijven verkopen binnen zo’n zone voor iedereen er van verveling om valt, of weg wil?
En weg,… naar waar?
Een dorp waaruit je enkel maar door het delen van persoonlijke informatie over uw verplaatsing of tegen bestraffing weg mag is geen dorp. Een plek waar je mits permissie van de grijsgroene dictatuur nog uit kan vertrekken, is geen dorp maar een soft-goelag. Hoezeer men er ook hun best voor doet om klimop planten en struiken te plaatsten op plekken waar voorheen een vrachtwagen goederen kon afladen voor een lokale zaak.
Zo’s soft-goelag, is misschien geen fancy “marketing naam”, maar de mensen die “De beste verplaatsing, is geen verplaatsing” bedachten, denken wel in die termen. Ze beschouwen mensen met een auto, mensen met een zaak, of mensen die “niet luisteren” als wappeis, scum, onderkruipsel en vijanden van de planeet.
Terwijl ze cruise-schepen en plastiekfabrieken ongemoeid laten (en er zelfs geen protest volgt wanneer deze industriën honderden miljoenen subsidie krijgen of nieuwe stad-infrastructuur eisen).3
U, als burger, bent een vervuilende worm voor hen, die zich best enkel nog verplaatst wanneer dat goedgekeurd wordt door hun commissies, QR codes, databanken en slecht onderhouden “scripts”.
Het “beste verplaatsing is geen verplaatsing” is ook een totale onzin-slogan die uit het brein kwam van gebrainwashte neo-Bolsjewieken.
Ik kan me zo voorstellen wat voor mensen dit zijn… de gefrustreerde fietsfanatici met een Robocop-achtige helm, die kindjes van een zebrapad maaien en daar lelijke dingen tegen roepen omdat ze vol adrenaline aan’t fietsen zijn op weg naar hun status job. Het soort volk dat zelf met plezier groen doet in het openbaar, vanuit een ruim huis en grote tuin.
De ànderen moeten maar klein wonen, en meelwormenburgers eten. De planeet moet gered worden niet waar?
Er zijn al lang zulke ideeën trouwens.
De fakeGroenen hebben dit niet uitgevonden. (ze vinden immers nooit iets uit, maar recycleren enkel anderen hun ideeën, hernoemen ze… hun peetvader Luc ‘bedenkelijke figuur’ Versteylen deed hen dit voor, door zowat elke term te hernoemen naar zijn kleine zielige Christelijke sekte stijl sfeertje).
Het verouderde idee om groepen mensen samen te laten hokken in “wijken” of een “zone” is zo oud als de straat zelf (letterlijk).
Het enorm aantal trieste historische voorbeelden hiervan zijn kopieën van elkaar, en projecten en initiatieven in die zijn, werden talloze keren opnieuw gelanceerd en heruitgevonden door steeds andere bedenkelijke types.
(Pol Pot, om er maar één te vermelden, had het idee om de imperialistische, intellectuelen en “stadsmensen” gedwongen naar het platteland te deporteren om daar een landbouw-staat op te bouwen, voor het jongere volk onder u, bekijk de film “The Killie Fields” om een idee te krijgen van de extreme uitwassen van dit soort visies.)
Wat er meestal bij de moderne versie van een soft goelag (15 minute city) niet wordt vermeld, is de verveling die in zulk gebied moet ontstaan. Wanneer je binnen jouw 15 minuten bij voorbeeld 1 park hebt en twee bakkers, zit je al snel in je eigen versie van de Truman-show. Alles is fake, en dan hebben we het nog niet over de ecomomische positie-inname van deze mini paleis-economieën, waarbij de lokale machtskliek ook meteen een groot stuk van het “vrije” aanbod in handen heeft.
De gedwongen winkelnering op staatsniveau zeg maar. U mag kiezen welke bakker u frequenteert, maar ze zijn allebei een Panos, of allebei een lokale machthebber die lage kwaliteit aan te hoge prijzen aanbiedt.
Wilt u naar een goede bakker in een andere zone? Betaal dan maar meer! (als het al mag). Zelfs te voet, zullen we dit soort begrenzingen zien ontstaan. Wanneer “stoute” autobestuurders zijn verbannen, zullen al deze mensen te voet en met de fiets gaan.
Waarna er fietsbelasting of stappen-per-dag buiten de city limieten komen. (en ja, dat klinkt belachelijk, … maar kijkt u gerust verder toe hoe het zal gebeuren).
De ontwrichting van de lokale organisch gegroeide samenleving zal op die manier verder gaan. Polarisatie in de media (zoals we zagen ten tijde van de 2020-22) zal gecombineerd worden met verregaande controle.
Het is niet de 15 minute city op zich, die een probleem is (het herinrichten van een stadswijk is op zich staand geen issue), wel de combinatie met andere maatregelen en verschuivingen in de prioriteiten.
Wanneer je het klimaat en het milieu wilt redden, pak je best grote vervuilende systematische systemen aan als eerste. En deze systemen worden totaal met rust gelaten (wapenproductie, roofbouw-chemie, massa-toerisme, overbodige import, centrale banken, oorlogen…)
De beperking van het aanbod (die ook georganiseerd worden en goedgekeurd door een overkoepelende overheid) lijdt ook al snel tot verschraling en een totaal gebrek aan innovativiteit. De mensen die in zulke zone werken en leven, zullen al gauw tegen deze muren en onzichtbare plafonds aanlopen. Lokaal werken is dan een soort de facto verplichting, waarbij je op de duur als tiener enkel nog het vooruitzicht hebt om een lokaal toneelgezelschap te vervoegen, of de grafische invulling van een website te helpen bouwen, tussen je split-shifts bij Starbucks in uiteraard, waar je cappucino’s kan klaarmaken voor je buren.
Er wordt ook gezwegen over de artificiële groepsdynamiek en communistisch aandoende “militaire” junta die je nodig zou hebben om zulks allemaal af te blijven afdwingen wanneer je het gaan opschalen naar honderden van deze zones, heb je proportioneel meer problemen op andere vlakken (opnieuw: distributie).
Want naar één zulke zone zullen een bepaald soort mensen vrijwillig afzakken, geen probleem. Inclusief investeerders die in hun kielzog en kortstondige meerwaarde willen meepakken.
Naar een tweede zulke zone zullen ook nog de nodige middenklasse mensen met een MacBook afzakken, al dan niet op houten Birkenstock sandalen.
Maar naar de vijftigste, laat staan 290ste van zulke zone, zal je mensen moeten “nudgen” of “sludgen”… om er nog animo voor te vinden. Of zoals vroeger (in de goede oude Sovjet tijd) kunnen ze dan ongewensten, wappies, en iedereen die ze een labeltje hebben opgekleefd, gaan herhuisvesten, deporteren.
Al zullen de fietsende dictators daar ook wel weer een fancy nieuwe term voor vinden als “stadsoptimalisatie” of “aangemoedigde herwaardering”.
Ik hoor de slogan al: “Woon je rijk, in district 9”
Wat evenmin vermeldenswaardig is volgens hen, is het ontbreken van oplossingen voor distributiekanalen, efficiënt personenvervoer, schaalbaarheid en het afnemen van werklust, ziel, motivatie en innovatie.
Want volgens hen zal iedereen het prettig vinden (en vooral blijven vinden).
De eenheidsworst die ze de huidige slecht draaiende maatschappij verwijten, willen ze dan zelf nog meer tot een nog ergere stadsbouwkundige eenheidsworst gaan maken?
In elke zone misschien een H&M, Kruitvat, Starbucks, Burger King, en een skate-park dat er overal hetzelfde uit ziet?
Is dat de toekomst?
Frisse lucht is waardevol, daar niet van. Een echte samenleving en toekomst minstens evenveel vind ik.
En ja, wet weten het intussen, “Karl Marx had gelijk” en van die zaken… vraag aan eender welke voorstander van 15 minute cities lang genoeg door en het blijken in 100% van de gevallen aanhangers te zijn van een plan-economie (iets dat ze dan desnoods een andere naam geven om te kunnen blijven liegen tegen zichzelf en hun omgeving).
Daar heb ik zelfs niets op tegen (iemand die zo denkt, ik ken er genoeg daar heb ik respect voor), maar geef het dan tenminste openlijk toe. Zeg : “ja, ik ben een communist, ik weet het beter dan een ander, ik hou van gecentraliseerde aanbods-economie”).
Neem dan ook de gevolgen van zo’n uitspraak en beleid er bij; wees flink.
(side note: hier is een prachtig boek over van Chuck Palahniuk trouwens.4 )
15 minutes of fame
Zo’n 15-minute city, is een soort symbool geworden van wat dit soort mensen kortzichtig willen bereiken en laten afdwingen wereldwijd: controle / macht.
Macht over uw doen en laten, over uw informatie, uw geld, uw woonplaats, uw omgeving.
In mijn opinie, kan je beter beginnen met bepaalde straten van gevel tot gevel af te graven en opnieuw in te richten (op een nuttige manier, met verdeelpunten voor een ondergronds distributie-kanaal). Hier schreef ik reeds over in 2009 (onder “de nieuwe straat”). Op die manier maak je de stad meer leefbaar, zonder meteen de ziel te treffen.
De manier dat stadsindeling nu in 2023-24 gebeurt echter, is voor weinig mensen goed.
Eén zulke stadskern als demo, zo één als experiment wordt echter wel verkocht als zijnde DE wonderoplossing.
Experimenteren op zich is ok, een maatschappij moet kunnen experimenteren met ideeën en oplossingen, ook wanneer er niet veel kans op slagen lijkt te zijn in theorie.
Het kan dus voor zo één zone, misschien zelfs twee, best werken…. meer nog, het zal elitaire mensen aantrekken die maar wat graag onder een geprivilegieerde stolp gaan wonen in zo’n zone.
Ze kunnen daar dan alle voordelen van hun status behouden, alle voordelen van de stad, gecombineerd met een alles-dichtbij-de-hand insteek.
Wat een luxe. Ze gaan dat zeker doen slagen.
Het idee is echter niet schaalbaar volgens mij, omdat er een beperkt aantal zones zijn waar dit kan werken (de passieve overschot, zones die al verloederd waren…).
Meer nog… ik durf beweren dat hoe meer 15 minute steden je maakt, hoe erger de toestand zal worden in de maatschappij.
De Superblocks in Barcelona bij voorbeeld, leidde tot hogere prijzen binnen zulke zone en het achterlaten van de oudere bevolking.
Bejaarden houden blijkbaar niet zo van een straat die opeens een groene oase wordt vol spelende kinderen van de hogere middenklasse, die pingpong spelen en waarvan de ouders tot ‘s avonds laat kunnen picknicken in de groene straat.
De huizenprijzen zijn sindsdien in deze gebieden gestegen naar rond de 500k€ gemiddeld, al valt daar gezien de algehele inflatie nog weinig uit af te leiden.
Wat wel zeker is, is dat de Europese investeringsbank er ook de nodige bij verzonnen Euro’s voor over had, ruim 95 miljoen euro werd vrijgemaakt om bijkomende stukken van de stad om te vormen tot zo goed als autovrij gebied in 2022.
De bewoners die protesteren krijgen als troostprijs meer geld voor hun woning aangeboden, waarna ze vervangen worden door mensen die graag picknicken en op hun laptop werken hele dagen vapend vanuit een lounge zetel terwijl ze naar “indie” muziek luisteren tussen de dromenvangers die iedereen knettergek maken.
Een oplossing die wordt voorgesteld als een wondermiddel, is het niet.
Je kan niet iedereen tevreden stellen, en je kan aan de andere kant wel experimenteren met zaken. Dat laatste is goed, zo leer je wat er kan werken op grotere schaal en wat niet.
District 9, Antwerpen
Laat ons het experiment doortrekken naar een stad als Antwerpen.
Er hoeft denk ik, geen betoog gemaakt te worden dat deze stad “verkeersproblemen” heeft, en dat het er niet altijd even groen en fris is.
Het concept om puur op zich staand, in elke wijk of zone een aantal basis behoeften voorhanden te hebben (supermarkt, school, sport, park …) heeft altijd vanzelf al wel plaats gevonden (zoiets noemt men ook wel eens vrije markt).
De aandacht om over het gebied een aantal van deze behoeften te verdelen zodat iedereen er makkelijk naartoe kan te voet of met de fiets, is puur op zich niet slecht. Ook dat gebeurt vanzelf, door de markt werking en de democratische vraag van uit de burgers.
Het gaat echter te ver om dit minutieus te gaan plannen, en te laten kaderen in een concept waar men mensen die er nièt altijd gebruik van maken, te gaan demoniseren.
Ik was zo vrij om een satelliet map van Antwerpen te nemen, en daar een stuk of zeven zones aan te duiden met 5 minute cities’.
U kan zelf als denkoefening beslissen in welke van deze genummerde zones u een bewoner zou willen zijn.
Deze zones hebben een straal van ongeveer 1,2 km, om een wandelafstand van 15 minuten te gaan simuleren rondom een gekozen centrale plek.
Ik besteedde hier een 5-tal minuten denkwerk aan, de zones zijn dus zeer subjectief gekozen. Al heel m’n leven woon ik in Antwerpen, dus vergeef me om bepaalde cirkels nogal eigenwijs te hebben ingedeeld, vooral zone 4 moet dolletjes zijn :) .
Deze zones worden dan vervolgens allemaal voorzien van de nodige faciliteiten om de zone “alles” te geven wat iemand nodig heeft binnen een wandelafstand van een kwartier.
Een park, ziekenhuis, apotheker, supermarkt, school, theaterzaal, sporthal, louche nachtwinkel, guur steegje, winkelcentrum …
De zones, om het ook maar eens te hernoemen naar marketing taal, hebben elks hun eigen karakter. De ene is al wat meer “bruisend” dan de andere ongetwijfeld.
Wanneer we naar het voorbeeld kijken van steden als Parijs en Barcelona, kunnen we vooral leren dat de auto wordt weggehouden, en de straten licht anders worden ingericht.
Je krijgt ander publiek, schuift problemen naar de andere gebieden (waar de armere mensen, daklozen, junkies, alleenstaanden, eenzame bejaarden, echt “werkvolk” dan maar samen moet troepen). Ik betwijfel sterk of deze mensen met stoepkrijt aan de slag gaan, of gaan petanque spelen op een pleintje om drie uur in de namiddag.
De files zijn dan wel weg (joepie!), de winkels (vooral koffiebars waar mensen verveeld voor zich uit staren) zijn gelegen temidden het groen.
Het ziet er beter uit dan een "stinkstad" waar er rijen en rijen auto's staan aan te schuiven uiteraard (dat beeld kunnen we niet idealiseren, het is gewoon zo). Al is dat zeer oppervlakkig “beter”.
De nieuwe 15 minute cities ontbreken dan wel niets aan groen of lokale culturele initiatieven (mimespelers in een park, schilders, mensen die met stoepkrijt allerlei fraais maken...), het ontbreekt hen des te meer aan ziel, en sommige delen lijken vrij verlaten. Voorstanders zien enkele de bezigheidstherapie die bezig is op straat, ze verkopen het als “de mensen die terug op straat kunnen leven”.
Dat de smerige stinkende auto (en het bijbehorend gevaar) dan weg is, is een goede zaak misschien (al negeert men de vooruitgang in veiligheid van wagens ook grotendeels).
Dat er in de plek mensen de straat innemen en er kunnen wandelen, spelen en leven, lijkt oppervlakkig gezien erg OK.
De vraag blijft waarom je dan niet heel zulke stad zo kan inrichten? Is het enkel voor de betere klasse? Of is het enkel voor de grijsgroene mensen die vooral hun ideale leven willen leiden in alle luxe, terwijl anderen in de randgemeentes lopen te zwoegen? Of is het niet eens luxe, maar een verloederende buurt die men tijdelijk opkrikt met wat planten?
Van de beelden en fora die ik er over afspeurde, zag ik vooral een leegheid en doelloosheid. Je kan dan wel werken en leven in een stuk stad waar je zogezegd alles voorhanden hebt, je blijft echter afhankelijk van de lokale kleine dorpsmentaliteit, waar je opeens wordt in ondergedompeld. Wat de voordelen zijn, weegt niet op tegen de sociale dwangbuis waar je snel in zal terecht komen.
Het is niet meer dan een zeer mooi uitgedoste goelag der verveling in mijn opinie.
Waar een staat en een groep grijsgroene mensen nog meer grip willen krijgen op stads-ontwikkeling om NOG meer geld te scheppen op uw kosten, en ten koste van uw ziel en organische samenleving. Dat men “de auto weg pest” of planten plaatst is niet meer dan een symptoom, met daaronder enkel een lege doos als ideologie.
Je moet je ook voorstellen eens echt in zulke zone te leven…
Waar je dan in één zulke zone waarschijnlijk je kost kan verdienen met het imiteren van popsterren uit de jaren'80 op straat (“Comeh on‘ah hee-heee”) , of het organiseren van vingerschilder-toernooien voor kleuters... of in de vele plantenbakken helpen onderhouden.
Echt je leven nut geven en jezelf ontwikkelen is er meestal niet bij denk ik, want er is een onzichtbare “stolp” om je omgeving heen. Je kinderen gaan dat ook zien en merken, tussen het op straat spelen door.
Je bent een deel van een artificiële community, die enkel maar gebouwd, bedacht en aangelegd werd om meer leefbaar te zijn in een decor dat meer weg heeft van een filmlocatie van The Walking Dead, dan van een echte stad.
Dat klinkt als een goed genoeg doel op zich voor velen, mits de juiste marketing. Maar dat is het eigenlijk niet.
Je kan dan wel een perfecte mooie groene gouden kooi verzinnen, eens je dit systeem gaat uitbreiden naar meer en meer zones, zal je ook lokale verschillen moeten meenemen. De revolte en de langdurige effecten zouden maatschappij-afbrekend kunnen zijn op een niveau dat we echt niet willen zien, een onherstelbare schade aan de Europse manier van leven zelfs.
Je kan geen 500 superblocks of 15 min. cities maken met allemaal mensen die er van dromen een koffiebar open te doen of kinderen grimeren als hoofdbezigheid.
Ergens moet er productie zijn, ergens moet er iets speciaals te doen zijn, ergens moet er ook wat méér zijn dan picnic’en de nietsnutten die gewoon proof-of-stake zijn en hele dagen kunnen doen alsof ze nut hebben.
Daarvoor hebben ze dan “social supberblocks” uitgevonden. die tussen de “goede” zones liggen om als “300 urban social laboratories” 5 te dienen.
Veel hangt ook af van welke van de zones je bewoont.
Een zone rondom de kerktoren in Boechout, zal andere "accenten" hebben, dan een zone die rondom het Sportpaleis in Deurne, het Moorkensplein in Borgerhout gelegen is of rondom het Bosuil-voetbalstadion, bij voorbeeld.
Nu, de marketing van die bestaande " eilanden " in de stad klinkt erg mooi (ik geef het toe, het is verleidelijk oppervlakkig gezien), maar ze zijn dus meestal in voorheen lege industriezones of wijken die erg verloederd werden (al dan niet met opzet) opgezet. De aantrekkingskracht van die eerste “demo” stadswijken zal er echt wel zijn, en daar schuilt net het gevaar. Je kan het niet copy-paste’n en er een ideologie rond opbouwen.
Het is "makkelijk" om op zulke plekken iets uit te bouwen dat beter werkt dan de stank en verderf van voorheen, da’s net de captatie, het worteltje dat men voor onze gemeenschappelijk ezel z’n ogen blijft bengelen.
Dat zijn manieren om een publiek voor je te winnen, niks meer.
Doe hetzelfde over heel de stad, met een lappendeken aan zulke zones, en je zal de barsten in deze theorie beginnen zien (en ja, daar zijn zèker ook voordelen bij).
Want nogmaals, kunnen ademen in een stad, en niet continu geconfronteerd worden met slijpschijven bij voorbeeld, is een plus...) In alle vrijheid kunnen wonen, gaan en staan, en vooral echt werken in plaats van hobbyisme, is nog veel belangrijker.
Het is alleen erg jammer dat je van 1,2 km ver ziet aankomen dat deze methode zal gebruikt worden om ook nefaste zaken te organiseren die minder fraai zijn.
Wanneer je in’t begin denkt dat je in een zone van 15 minuten zogezegd alles voorhanden hebt, en het dan maar een pover aanbod te zijn, is dat nogal sneu.
Maar wanneer je dan bestraft wordt om in een andere zone te gaan shoppen of gebruik te maken van iets, wordt het misschien een brug te ver.
”Maar zo ver gaat dat nooit gaan” is dan meestal het argument.
En we weten hoe dat steeds afloopt…. dan gebeurt het net wel.
Binnen de kortste keren krijgt u op uw smartphone “Verklaar waarom u deze verplaatsing wilt maken”, met een invul-formulier er bij.
Een 15 min. city is dus een te gevaarlijk wapen, zeker wanneer je breder kijkt naar de maatregelen die er paralel mee lopen. De andere genoemde zaken (plan-economie, CBDC, digitale controle, Degrowth…) staan daar NIET los van.
Ook dit, is iets dat de handige grijsgroene marketing mensen heel graag negeren in hun propaganda en “Europese heropleving”. Ze weigeren enkele maatregelen naast elkaar te leggen. De samenhang is echter geen toeval te noemen, men zal een grote soort van smart city maken van steden, waar binnen de 15 minuten zones mensen opgesloten zitten.
Je kan dan wel misschien via poortjes en QR codes je digitale identiteit laten scannen om nog naar een andere stad eens te gaan winkelen, je zal echter in je doen en laten gemonitord worden “om de planeet te redden”.
De lafheid waarmee dit gebeurt tart ook alle verbeelding. Men wil democratisch lijken, maar geeft geen debat, geen oppositie, de kans.
Men wil groen lijken, maar geeft de meest zieke, vervuilende bedrijven en industrieën nog steeds vrij spel.
Men wil pro-klimaat lijken, maar ontneemt u intussen alle ziel en levenslust door puur neo-Bolsjevisme te steunen.
Het lijkt me mogelijk om goede, leefbare zones uit te bouwen, waar je zelfs de wagens en vrachtwagens volledig bant. Daar ben ik wel van overtuigd. Dan zal men echter innovatief moeten zijn, zones hun eigenheid laten behouden, en vooral massaal investeren in een distributie-kanaal en web van goederen en personen dat alles zuurstof kan geven.
Een gezonde economie opbouwen met lokale culturele straatartiesten en koffiebar-uitbaters is gelukkig niet mogelijk.
Mensen laten deelnemen aan een nep stuk stad, waarbij de groene elementen moeten verdoezelen dat men in een moderne heruitgave van een Sovjet goelag leeft, is geen oplossing, maar enkel een wapen in handen van de meest slechte machtsgeile karakters. Ze hebben de ecologische beweging gekaapt om hun oude plan-economie droom clandestien nog eens te proberen waar te maken.
Vrijheid wint altijd echter.
En neen, dat moet niet in een dieselwagen, evenmin met een bakfiets, en al zeker niet in een zielloos stuk van de stad, dat werd omgevormd tot een speelplein en wat horeca nadat de oorspronkelijke bewoners werden weggepest en vervangen door pocherige nietsnutten en bakfiets-hippies van betere komaf.
Laat een stad goed doordacht zijn, maar tegelijk goed ontwikkeld vanuit een organische vrije markt groei. Hou de fietsende dictators ver weg van de planning.
Want van zodra dit soort grijsgroene mensen uw stad mee helpen uittekenen, eindig je als inwoner achter virtuele tralies, al groeit er dan wel wat klimop tussen.
deadeyes
opentip.io/avb