De index van 20 Belgische bedrijven (BEL20), is reeds decennia lang een referentiepunt in de beleggingswereld van België.
Logisch ook, aangezien het de index is van onze 20 grootste bedrijven met verhandelbare aandelen.
De “rots in de branding” voor vele Belgische beleggers dus. Zeker met de nodige marketing en steun vanuit de media, is die index een gevestigde waarde.
Van beurs-analisten en beurs BV’s (lees: d’Hoore en Co) tot de man in de straat, ze zweren allemaal bij de vertrouwde bedrijven wiens namen met de regelmaat van de klok in de media komen. (Barco, D’Ieteren, Recticel, Umicore, Lotus Bakeries…)
Deze BEL20 index, die zogezegd als mantra “7% per jaar oplevert” is echter een zoveelste illusie die beleggers op de mouw wordt gespeld via allerlei media.
In het volgende stuk maak ik zelfs het punt, dat u zeer, zeer voorzichtig moet zijn met het beleggen in eender welk aandeel van deze index.
normaal vs abnormaal
De BEL20 doet het echter niet zo goed momenteel, we schrijven november 2023.
De uitleg daarvoor, is zoals steeds: “als er eens een normaal jaar komt, komt dat in orde”. Men rekent dus op die rots in de branding, om op langere termijn toch de 7% te halen die men steeds vooropstelt.
Het probleem met deze uitleg is, dat we dat al meer dan 10 jaar horen. “Een normaal jaar” is blijkbaar een subjectief iets om vast te stellen.
Objectief wiskundig gezien, zou een “normaal jaar” de norm, het gangbare moeten zijn, in tegenstelling tot uitzonderlijke jaren (positief of negatief) die dan een wiskundig anomalie vormen in vergelijking met die normale jaren.
Een normaal jaar was het ook niet in 2022, want dat was de post-covid periode. Die mag je niet meetellen zegt men dan in hun media.
Het was ook geen normaal jaar in 2021 en 2020 om begrijpelijke redenen,
maar ook niet in 2019, 2018, … meer nog, sinds 2008 hebben we via de financiële crisis en allerlei andere gebeurtenissen nog maar 2 à 3 normale jaren gezien.
Misschien moeten we voor de BEL20, die termen gewoon omkeren, … De normale jaren zijn verliesjaren, en de anomalie zijn de break-even of zeer goede opbrengst jaren.
2023
Dit jaar (2023) ging het van 1 januari tot 30 juni naar omlaag (3753 punten naar 3543).
(tijdens het herschrijven van dit stuk op 1 dec 23, staat het op 3529).
Da’s op zich al een vrij triest resultaat, temeer omdat er met de regelmaat van de klok zogenaamde beurs-BV’s de voornaamste BEL20-aandelen (die door een grootbank gepromoot worden) komen aanprijzen. Ze brengen zulke firma’s dan als de referentie, dè veilige, lokale, belegging die “onze economie” zou steunen. En dat klinkt goed.
De meeste mensen hebben, soms onterecht zelfs, een local bias, waarbij ze graag in de eigen firma’s investeren.
Dat we in een globale economie leven, waar de top van sommige van deze Belgische firma’s volledig in het buitenland leeft, investeert en denk, is meestal bijzaak.
Nu, dat maakt elke investeerde maar voor zichzelf uit, je kan graag lokaal investeren om welke reden dan ook. (Proximus (BE) aandelen, tegenover Verizon (US)… ieder z’n ding).
Daar wordt telkens ook bij vermeld dat er “7% winst in zit per jaar gemiddeld” (soms zelfs hoger afhankelijk van wie het berekend en wanneer).
Dat laatste, daar kan je over discussiëren.
Belgische aandelen vermijden
Toen ik nog jong en onbezonnen op 19-jarige leeftijd begon te investeren, kocht ik prompt een Belgisch aandeel.
In dit geval Agfa-Gevaert.
Kort daarna kocht ik ook Umicore en bank aandelen.
Maar, ik zag al snel m’n vergissing in. Ik had een local-bias investering gedaan, waarbij ik ten onrechte dacht m’n eigen economie te helpen door te investeren in bedrijven die Belgisch waren.
Ik doe dat nooit meer.
De redenen hiervoor zijn kort samen te vatten als: gebrek aan vertrouwen.
Belgische firma’s zijn vrij erg, omdat je steeds investeert in iets waarbij je niet alle spelregels en alle inzichten krijgt. De verantwoordelijken aan de top van zulke Belgische firma’s moeten zich nooit ècht verantwoorden (buiten aan hun eigen aandeelhouders, en dan nog is dat steeds een zelfde beperkte club heb ik de indruk).
Als er al ééntje ooit zou gepakt worden met louche constructies, zijn we meestal vertrokken voor een process van meer dan 10 tot 15 jaar, waarbij de beklaagden gewoon in’t buitenland of onder de radar verder mogen werken. En dat telt voor alle bedrijven, niet alleen beurs genoteerde uiteraard.
In een land waar nooit echt iemand de cel in beland wegens het oplichten van investeerders, of het kapot draaien van een firma, kan je moeilijk ook vertrouwen hebben in de uitgegeven aandelen.
Sommigen zijn daar niet zo goed in, en blijven op het Balthazar Boma niveau hangen, anderen zijn daar extreem goed in, en schoppen het tot een leidinggevend technologiebedrijf om daarna in de beklaagdenbank terecht te komen. Maar echt zware straffen zijn er nauwelijks. Je kan met andere woorden met veel wegkomen, je bedrijf verzieken en laten failliet draaien, om daarna gewoon elders verder te malen.
Een historisch voorbeeld kan Boelwerf zijn, met de eigenlijke aandeelhouders die momenteel furore maken in een ander groot internationaal bedrijf. De mensen die Dexia aandelen hadden, of L&H, of zelfs recenter op kleine schaal Bits4you,… nooit wordt er echt iemand gestraft. Je kan dus de meest zieke, slecht draaiende firma’s hebben, met de meest malafide figuren aan de top (genre “SuperClub”) , en toch massaal aandelen (of in dat geval ‘beloftes voor aandelen’ ;) ) verkopen aan het publiek.
Na zelf bij een van de BEL20 firma’s te hebben gewerkt, zag ik pas echt wat voor vergissing het is om in zulke aandelen te investeren.
De BEL20 aanhangers zeggen dan altijd “ja, maar ze doen het dit jaar slecht, maar je moet dat over langere termijn zien”.
De aanraders vanuit die BEL20, zijn echter de kers op de taart.
Ze gaan dan ook nog eens hun lezers en kijkers, een aantal aandelen op de mouw spelden, die niet alleen uit een slecht scorende index komen, maar daar een selectie naar “hun” norm van maken.
En zo eindig je met draken als Recticel.
Of nog beter is het eeuwige excuus: “Dit was een slecht jaar, maar wacht maar tot er een normaal jaar aan komt”.
Iets dat we al sinds 2008 horen.
“De BEL20 doet het over de hele lijn niet slecht” zegt men dan, … 7% gemiddeld over de laatste decennia. En sinds 2009 zelfs 17% gemiddelde stijging.
De volatiele aard is echt zeer nefast voor deze index.
Bedrijven als B-post, Umicore bij voorbeeld doen het ronduit slecht.
De goeie bedrijven die er uit springen, zoals Lotus Bakeries, kan je dan beter gewoon als aandeel op zich kopen, en het daar bij laten (na eigen onderzoek, en goede overwegingen… want er zijn uiteraard uitzonderingen, per definitie kan niet elk bedrijf in die BEL20 te mijden zijn).
vs. BTC
Wanneer je hier de performantie van Bitcoin tegenover zet, wordt het helemaal een tranendal. Nochtans zijn het dezelfde beurs-BV’s en investerings-magazines die systematisch bitcoin wegzetten met onzin verhaaltjes (“het zijn allemaal tulpenbollen”, “het verbruikt elektriciteit”…) naar hun abonnees toe.
Bitcoin steeg diezelfde periode een slordige 120% (!) in waarde.
We hadden ook een mooie vergelijkende portfolio opgesteld (waarvan akte in m’n podcast van januari 2023) begin van dit jaar om het een en ander op te volgen. We startten toen allemaal met 25000€ als investering.
En akkoord, bitcoin heeft soms ook mindere weken, of maanden, of zelfs jaren.
Die zijn dan ook echt een abnormaal jaar.
Puur wiskundig gezien, hebben we meestal 3 break-even tot zeer hoge winst jaren, en dan 1 jaar waarbij het stevig daalt (20 tot 60%).
Wanneer je in het algemeen kijkt,
Maar zelfs zonder een vergelijk met het alles platwalsende, superieure asset als bitcoin, is de BEL20 dringend toe aan een her-evaluatie denk ik.
Zeker voor wie een soort wolfsklem op de beurs wil vermijden.
De anomalie is de norm geworden daar. Zeker wanneer je de media-tips volgt, die op hun beurt de algemene tendens ook nauwelijks volgen; wie de beurs-tips uit die (al slecht presterende) BEL20 opvolgt, komt meestal zeer bedrogen uit.
Je kan het vergelijken met het proberen vinden van een lekker stuk fruit, in de vuilbak van een restaurant. Terwijl de paar goede stukken fruit er wel degelijk waren, maar al lang zijn opgegeten door anderen. “Maar in deze vuilbak vinden we gemiddeld toch 1 goed stuk fruit per dag hoor”.
Of “Je moet dat op lange termijn zien”.
Laat u dus niet bedotten door de beurs-figuren op TV en radio. Ze slaan de bal vaak mis.
deadeyes
(cross posted naar allesvoorbitcoin.substack.com )